مرمت قهرمانانۀ موزۀ چهاتراپاتی شیواجی ماهاراج وستو سانگراهالایا، که بخشی از آثار گوتیک ویکتوریایی و آرتدکو در مجموعۀ میراث جهانی بمبئ در هندوستان است، جایزۀ برتر جوایز آسیا ـ اقیانوسیۀ یونسکو برای حفاظت میراث فرهنگی را از آن خود کرده است.
هیئت داوران در این دوره، سیزده پروژه از شش کشور ــ افغانستان، چین، هندوستان، ایران، نپال، و تایلند ــ را شایستۀ دریافت جایزه دانست. جلسات هیئت داوران طی ماه نوامبر ۲۰۲۲ برگزار و پنجاه پروژه از یازده کشور منطقۀ آسیا ـ اقیانوسیه بررسی شد.
زیرساخت ام۳۰ برای نیرو و جمعآوری فاضلاب، ماکائو، بلوک شهری شیئائوشیهو چین، نانجینگ، چین
آقای فنگ جینگ، رئیس واحد فرهنگی یونسکو در بانکوک در این باره گفت: «جوایز میتواند به برندگان افتخار و حس تملک نسبت به میراثشان را اهدا کند.» او همچنین گفت: «بسیار امیدبخش است که گرچه هنوز در مرحلۀ بازیابی شرایط کوید-۱۹ هستیم تعداد پروژههای عرضهشده افزایش یافته است. پروژههای امسال بار دیگر بحثهای جالبی دربارۀ جریانهای میراث فرهنگی در منقطۀ آسیا ـ اقیانوسیه برانگیخت. ما شاهد توجه بیشتر به منظر فرهنگی و سامانههای زیرساختیای هستیم که با رویکرد توسعۀ پایدار در شهرها و روستاهایمان هماهنگترند.»
هیئت داوران پروژۀ موزۀ چهاتراپاتی شیواجی ماهاراج وستو سانگراهالایا را برای مرمت «یک نهاد شهری بزرگ در شهر تاریخی بمبئی» تشویق کرد. هیئت داوران در این باره افزود: «این پروژه که از نظر مقیاس شایان توجه است، راهحلی آگاهانه از جهت معماری و مهندسی برای آسیبهای کالبدی بهکار برد، و در دورۀ پاندمی بر مشکلات مهمی فائق آمد.» همچنین «از آنجا که با کیفیت فنی بسیار بالایی اجرا شده است، میتواند معیاری باشد برای حفاظت بناهای میراث جهانی در هندوستان و سایر کشورها.»
معماری گلین یکی از اصیلترین و قویترین بیانهای قابلیت ما برای ایجاد محیط مصنوع با منابع موجود است. جوامع گوناگون طی سالیان برای مقاصد گوناگونی با معماری گلین ارتباط برقرار کردند و آن را حفظ کردند و از این روست که این معماری بازتابدهندۀ تجربۀ زمان طولانی زیست و هویت جوامع است. بخش زیادی از دانش مربوط به این میراث از دست رفته است، که سبب شده امروز پرسشهای بیپاسخ بسیاری دربارۀ آنها داشته باشیم که برای فهم امروز و آینده ضرورت دارند. این وبینار به بررسی چگونگی حفظ ارتباط جوامع در اردن و الجزایر با مکانهای ارزشمندی میپردازد که دارای معماری گلین هستند.
۳۰ نوامبر ۲۰۲۲ (۹ آذر ۱۴۰۱)، ساعت ۱۳:۳۰ (به وقت رم)، ۱۵:۳۰ (به وقت دوبی)
شورای بینالمللی بناها و محوطهها (ایکوموس) درسهای ارزیابی آسیبپذیری از جهانهای فرهنگ و میراث آفریقا
رویداد برخط (#COP27) با همراهی اعضای ایکوموس نیجریه و پروژۀ ارزیابی آسیبپذیری اقلیمی آفریقا (CVI) ۱۵ نوامبر ۲۰۲۲ (۲۴ آبان ۱۴۰۱)، ساعت ۱۰:۳۰ تا ۱۱:۳۰ صبح به وقت محلی (مصر) برای مشاهدۀ برخط این رویداد روی پیوند زیر کلیک و تاریخ ۱۵ نوامبر را انتخاب کنید و به تقویم گوگل خود بیفزایید: https://buff.ly/3T65IyM
پیوستن امر ملموس و ناملموس از جمله خاطرهها در تفسیر میراث فرهنگی دکتر نیل کمال چاپاگین (دانشگاه احمدآباد، عضو ایکوموس نپال و کمیتۀ بینالمللی علمی حفاظت میراث معماری گلین)
مستندنگاری دیجیتال را بهمثابه ابزاری برای مدیریت بحران میراث فرهنگی در معرض خطر ناشی از عوامل طبیعیای همچون زلزله، سیل، آتش، ناپایداریهای محیطی، و نیز خسارات ناشی جنگ به خوبی میشناسیم. افزون بر این، در سالهای اخیر طرحهای توسعۀ منطقهای و توریستی بسیاری با استفادۀ موفق از فناوریهای واقعیت مجازی و (VR) واقعیت افزوده (AR) از میراث فرهنگی برای اهداف خود بهرهمند شدهاند.
در وبینار بعدی سلسله سخنرانیهای ایکروم (ILS) دربارۀ چالشها و فرصتهای بهکارگیری مستندنگاری دیجیتال در حفاظت و مدیریت پایدار میراث فرهنگی گفتوگو خواهد شد.
پیرو اعلام این جایزه، ایکوموس جهانی با اشتیاق اسامی برندگان این جایزه را در سال ۲۰۲۲ اعلام میکند. جوایز از طریق مبالغی که از طریق کمکهای علاقهمندان در «سهشنبههای یاری» گردآوری شده، تأمین شده است.
امسال به پنج طرح ابتکاری فرهنگ ـ طبیعت اعضای ما که رهاوردی ارزشمند در زمینۀ میراث به نحو خلاق و موثر داشته است تعلق میگیرد.
برندگان اصلی به شرح زیرند:
۱. منظر زیستفرهنگی مایا: ایجاد مشارکتی واژهنامۀ مصور و برداشت گونههای زیستی، گواتمالا ۲. پاسداشت صورتکهای مقدس از راه انجام مراسم آتش، بورکینا فاسو ۳. حمایت از باغهای قزوین، ایران
پیشنهادهای حائز تشویق ویژه:
۴. نگهداشت سفر طبیعی فرهنگی چاکماها در طی نسلها، هندوستان ۵. پایش همگانی میراث فرهنگی در جئوپارک جهانی یونسکو یانکینگ، چین
مؤسسۀ فرهنگی ایکوموس ایران، این موفقیت را به سرکار خانم مهندس سمیه مراقی، عضو محترم فعال ایکوموس ایران، تبریک میگوید و امیدوار است با کوشش ایشان و دیگر همکاران و همراهان ایشان و نیز مساعدت و همراهی مسئولان، باغهای تاریخی ارزشمند قزوین به نحو شایسته حفاظت و نگهداری شوند.